fixatio externa fractura tibiae
Fixatio externa pro fractura tibiae est technica chirurgica ad stabilitatem et sanationem ossium fractorum, praesertim in crure inferiori, adhibita. Praecipuae functiones huius procedurae sunt ad rectam positionem ossis servandam, ad sustentationem textuum mollium circumstantium, et ad mobilitatem celerem permittendam, quae in processu sanationis adiuvat. Technologicae proprietates instrumentorum fixationis externa includunt consilium modulare quod ad singulas necessitates anatomicas cuiusque patientis aptari potest, una cum componentibus ex chalybe inoxidabili aut titaneo summi gradus qui corrosioni resistunt et durabilitatem praebent. Haec instrumenta consistunt in pinis aut cochleis quae in os inseruntur ex utraque parte fracturae, coniuncta cum structura externa quae omnia in loco tenet. Haec methodus late adhibetur in fracturis complexis, fracturis apertis, et casibus ubi fixatio interna non est possibilis ob infectionem aut alias complicationes.