fixatio externa pro fracturis pelvicae
Fixatio externa pro fracturis pelvicae est technica chirurgica ad stabilizandum gravia vulnera pelvis. Eius praecipua functio est servare positionem ossium, sinens ea recte sanari. Technologicae proprietates huius procedurae includunt usum clavorum vel cochlearium quae in os in utraque parte fracturae inseruntur, coniuncta per structuram externam. Haec structura ossa sustinet et ulteriores laesiones impedit dum sanantur. Applicationes fixationis externa typice videntur in casibus fracturarum instabilium vel comminutarum, ubi fixatio interna non est possibilis. Procedura etiam utilis est pro patientibus cum pluribus vulneribus, cum minuit necessitatem chirurgiae extensae et sinit celerius recuperare.